"Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker" oraz "Walka Światła i Mroku o Percy Parker"

Już od jakiegoś czasu chodził mi po głowie pomysł na cykl „Dawno, dawno temu” w którym pisałabym o książkach mało znanych, czytanych dawno temu.
W końcu zebrałam się w sobie, zadecydowałam, że raz w tygodniu będę pisała o takiej powieści/dylogii/trylogii i dziś właśnie nastał ten dzień.

Na pierwszy ogień postanowiłam rzucić dylogię autorstwa Leanna Renee Hieber – Percy Parker.
Składają się na nią powieści:
1. Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker
2. Walka Światła i Mroku o Percy Parker


Akcja powieści rozgrywa się w wiktoriańskim Londynie. Dziewiętnastoletnia Persefona Parker przyjeżdża do Londynu, aby podjąć naukę w owianej tajemnicą Akademii  Ateńskiej. Dziewczyna wygląda bardzo osobliwie, ma całkowicie białe włosy, białą cerę i niesamowity dar – widzi duchy, z którymi potrafi się komunikować.
Nie wie, że jej nauczyciel Alexi Rychman, dyrektorka szkoły i ich przyjaciele tworzą tajemnicze zgromadzenie, które broni świat przed mrocznymi siłami, oraz czeka na siódmą osobę, która do nich dołączy. Zgodnie z przepowiednią.

Gdy sięgnęłam po tą powieść, nic o niej nie wiedziałam. Książka nie byłą nigdzie reklamowana, przynajmniej ja nigdy takiej reklamy nie widziałam. Tym bardziej byłam zaintrygowana.
Autorka zabiera czytelnika w świat duchów, mistycyzmu, mrocznych sił, które czyhają na śmiertelników.
Robi to piękny sposób. Jak przystało na epokę w której rozgrywa się akcja, ta nie pędzi na złamanie karku, brak w niej niespodziewanych zwrotów akcji i wydarzeń następujących po sobie w szalonym tempie. Ale to nie ujmuje powieści atrakcyjności, bynajmniej.
Fabuła jest wciągająca i choć czytelnik od początku wie, kto w książce jest tym dobrym, a kto złym, to i tak kolejne rozdziały czytałam z ogromnym zainteresowaniem.
W książce dominują dwa główne wątki, walka z siłami ciemności oraz rodzącego się uczucia pomiędzy Percy o Alexim.
Autorka me lekkie pióro, bardzo zgrabnie łączy ze sobą wątki i wspaniale prowadzi narrację. Powieść jest  nastrojowa, subtelna, z delikatną  nutką grozy.
Wszyscy bohaterowie są ciekawi i intrygujący. Autorka skupia się na Percy i Alexim i to ich poznajemy najlepiej, ale również każdy z  drugoplanowych bohaterów jest przedstawiony dobrze i  odgrywa w powieści ważną rolę.
Akcja mimo, że nie gna na złamanie karku, jest wartka i wciągająca.  Klimat powieści jest niesamowity, to szarości wiktoriańskiego Londynu, biel włosów Percy oraz mrok spowijający czającą się grozę.
W swojej powieści autorka nawiązuje do mitologii Greckiej, ale robi to bardzo subtelnie i z wyczuciem, również wątek romantyczny nie dominuje fabuły, która jest spójna i intrygująca.
„Dziwna i piękna opowieść o Percy Parker” mnie oczarowała i zachwyciła. To wyjątkowa lektura z niesamowitym klimatem i fajnymi bohaterami. I mimo, że bywały momenty, że Percy potrafiła mnie zdenerwować, to powieść oceniam bardzo wysoko.



Druga część przygód Persefony, Alexieja i ich przyjaciół również rozgrywa się w Londynie, choć nie w całości.
W tej części Percy będzie musiała niczym mityczna Persefona wejść do zamieszkiwanej przez duchy Krainy Szeptów aby ocalić swój świat i ludzi.
Powieść trzyma poziom swojej poprzedniczki, styl i pióro autorki się nie zmienia, a fabułą  również przesiąknięta jest klimatem wiktoriańskiego Londynu.
Percy będzie musiała – prócz walki o świat śmiertelników – odnaleźć się w nowej dla niej roli żony i poradzić sobie ze swoimi rozterkami i wątpliwościami.
Autorka pozwala czytelnikowi poznać lepiej bohaterów drugoplanowych, ich przeszłość i tajemnice.  Rozwiązuje niektóre niewyjaśnione w pierwszym tomie wątki, a akcja wartko zmierza do finału.
Powieść kończy się w taki sposób, że nie widzę możliwości kontynuowania tej historii, choć różnie to bywa.
„Walka Światła i Mroku o Percy Parker” to bardzo dobry drugi tom, który jak poprzedni, wciąga, oczarowuje i zaskakuje.
Pięknym językiem autorka pisze o zmaganiach z siłami mroku, o miłości, pasji i namiętności. Wszystko to utrzymane w wiktoriańskim klimacie.


Podsumowując.
Jestem bardzo zaskoczona, że te powieści nie zyskały rozgłosu. Może nie jest to wybitna literatura, ale  jednak obie powieści są bardzo dobre, ciekawe, napisane pięknym językiem, ze wspaniałym klimatem i odrobiną romantyzmu.
Autorka zgrabnie połączyła elementy mitologii Greckiej z klimatem wiktoriańskiego Londynu i w piękny, chwilami wręcz liryczny sposób opisała wątek romantyczny.
Dla mnie to powieści, które muszą zostać na mojej półce, bo nadejdzie taki dzień, gdy większość szczegółów zatrze się w mojej pamięci i wtedy po raz kolejny będę mogła sięgnąć po te książki i znów dać się oczarować przygodom Percy Parker.

*zdjęcia pochodzą ze strony Lubimy Czytać